Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Palabras encontradas |
| (Detalles abajo) |
| - Conjugación completa di appretiari appretiari = appretiare: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugación de: appretior, appretiāris, appretiatus sum, - , appretiari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = valutare, (eng) = value, assess, evaluate, estimate, appraise, weigh, balance, prize, sum up, consider, size, calculate, price, esteem, rate, gauge, gage, reckon, reason, put, (esp) = valorar, evaluar, appropiarse, adquirir, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego appretior tu appretiāris ille appretiātur nos appretiāmur vos appretiamĭni illi appretiantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego appretiābar tu appretiabāris ille appretiabātur nos appretiabāmur vos appretiabamini illi appretiabantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego appretiatus sum, appretiata sum, appretiatum sum... tu appretiatus es, appretiata es, appretiatum es... ille appretiatus est, appretiata est, appretiatum est... nos appretiati sumus, appretiatae sumus, appretiata sumus... vos appretiati estis, appretiatae estis, appretiata estis... illi appretiati sunt, appretiatae sunt, appretiata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego appretiatus sum, appretiata sum, appretiatum sum... tu appretiatus es, appretiata es, appretiatum es... ille appretiatus est, appretiata est, appretiatum est... nos appretiati sumus, appretiatae sumus, appretiata sumus... vos appretiati estis, appretiatae estis, appretiata estis... illi appretiati sunt, appretiatae sunt, appretiata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego appretiatus eram, appretiata eram, appretiatum eram... tu appretiatus eras, appretiata eras, appretiatum eras... ille appretiatus erat, appretiata erat, appretiatum erat... nos appretiati erāmus, appretiatae eramus, appretiata eramus... vos appretiati erātis, appretiatae eratis, appretiata eratis... illi appretiati erant, appretiatae erant, appretiata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego appretiatus sum, appretiata sum, appretiatum sum... tu appretiatus es, appretiata es, appretiatum es... ille appretiatus est, appretiata est, appretiatum est... nos appretiati sumus, appretiatae sumus, appretiata sumus... vos appretiati estis, appretiatae estis, appretiata estis... illi appretiati sunt, appretiatae sunt, appretiata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego appretiatus eram, appretiata eram, appretiatum eram... tu appretiatus eras, appretiata eras, appretiatum eras... ille appretiatus erat, appretiata erat, appretiatum erat... nos appretiati erāmus, appretiatae eramus, appretiata eramus... vos appretiati erātis, appretiatae eratis, appretiata eratis... illi appretiati erant, appretiatae erant, appretiata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego appretiābor tu appretiabĕris ille appretiabĭtur nos appretiabĭmur vos appretiabimĭni illi appretiabuntur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego appretiatus ero, appretiata ero, appretiatum ero... tu appretiatus eris, appretiata eris, appretiatum eris... ille appretiatus erit, appretiata erit, appretiatum erit... nos appretiati erimus, appretiatae erimus, appretiata erimus... vos appretiati erĭtis, appretiatae eritis, appretiata eritis... illi appretiati erunt, appretiatae erunt, appretiata erunt... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego appretier tu appretiēris ille appretiētur nos appretiēmur vos appretiemĭni illi appretientur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego appretiarer tu appretiarēris ille appretiarētur nos appretiarēmur vos appretiaremĭni illi appretiarentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego appretiatus sim, appretiata sim, appretiatum sim... tu appretiatus sis, appretiata sis, appretiatum sis... ille appretiatus sit, appretiata sit, appretiatum sit... nos appretiati simus, appretiatae simus, appretiata simus... vos appretiati sitis, appretiatae sitis, appretiata sitis... illi appretiati sint, appretiatae sint, appretiata sint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego appretiatus essem, appretiata essem, appretiatum essem... tu appretiatus esses, appretiata esses, appretiatum esses... ille appretiatus esset, appretiata esset, appretiatum esset... nos appretiatessēmus, appretiatae essemus, appretiata essemus... vos appretiatessētis, appretiatae essetis, appretiata essetis... illi appretiati essent, appretiatae essent, appretiata essent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego appretiarer tu appretiarēris ille appretiarētur nos appretiarēmur vos appretiaremĭni illi appretiarentur | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego appretiatus essem, appretiata essem, appretiatum essem... tu appretiatus esses, appretiata esses, appretiatum esses... ille appretiatus esset, appretiata esset, appretiatum esset... nos appretiatessēmus, appretiatae essemus, appretiata essemus... vos appretiatessētis, appretiatae essetis, appretiata essetis... illi appretiati essent, appretiatae essent, appretiata essent... | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| appretiari | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| appretiatum esse, appretiatam esse, appretiatum esse, appretiatos esse, appretiatas esse, appretiata esse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| appretiatum iri | |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe |
| Singolare | Plurale |
| Nom.appretiandus Gen.appretiandi Dat.appretiando Acc.appretiandum Voc.appretiande Abl.appretiando | appretiandi appretiandorum appretiandis appretiandos appretiandi appretiandis |
| Feminina | |
| Nom.appretianda Gen.appretiandae Dat.appretiandae Acc.appretiandam Voc.appretianda Abl.appretianda | appretiandae appretiandarum appretiandis appretiandas appretiandae appretiandis |
| Neutro | |
| Nom.appretiandum Gen.appretiandi Dat.appretiando Acc.appretiandum Voc.appretiandum Abl.appretiando | appretianda appretiandorum appretiandis appretianda appretianda appretiandis |
| SUPINO | |
| appretiatu | de |
| PARTICIPLE | significado |
| Pretérito perfecto | |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.appretiatus Gen.appretiati Dat.appretiato Acc.appretiatum Voc.appretiate Abl.appretiato | appretiati appretiatorum appretiatis appretiatos appretiati appretiatis |
| Feminina | |
| Nom.appretiata Gen.appretiatae Dat.appretiatae Acc.appretiatam Voc.appretiata Abl.appretiata | appretiatae appretiatarum appretiatis appretiatas appretiatae appretiatis |
| Neutro | |
| Nom.appretiatum Gen.appretiati Dat.appretiato Acc.appretiatum Voc.appretiatum Abl.appretiato | appretiata appretiatorum appretiatis appretiata appretiata appretiatis |
| - Conjugación completa di appretiare Forma activa |